Paano Unawain ang Biblia o Hayag na Karunungan?

1. Ang Biblia ay dapat basahin ayon sa Espiritu, hindi sa laman

Sinabi ni Apostol Pablo:

“Ang titik ay pumapatay, ngunit ang Espiritu ay nagbibigay-buhay.” (2 Corinto 3:6)

Ang ibig sabihin nito, ang literal na letra ng Kasulatan ay maaaring magdala ng pagkalito kung hindi ito sinasamahan ng espirituwal na pang-unawa. Ang Biblia ay hindi basta aklat ng batas lamang; ito ay buhay na karunungan na kailangang unawain sa liwanag ng Espiritu.

2. Ang Kasulatan ay may tatlong antas ng kahulugan

Sa karunungang esoteriko, ang Salita ng Diyos ay may tatlong antas ng pagbasa:

Literal – ayon sa nakasulat, mababaw na antas.

Moral o Simboliko – ang mga aral na dapat isabuhay.

Espiritwal o Lihim – ang pinakadiwa ng mensahe, na nauunawaan lamang ng pusong malinis at may karunungang mula sa Diyos.

Ang mga nagbabasa lamang ng literal ay kadalasang nauuwi sa panghuhusga sa halip na pag-ibig. Ginagamit nila ang Biblia bilang batayan ng paghamak, imbes na salamin ng sarili nilang kaluluwa.

3. Ang Salita ay hindi para ipang-away, kundi ipangpagising

Ang Biblia ay paraan ng Diyos upang pukawin ang kamalayan ng tao—hindi upang siya ay maging mapagmataas o mapanghusga. Kapag ginamit ito sa argumento, nakakaligtaan ng tao ang layunin ng Salita: ang magbago ng puso, hindi lang ng isipan.

4. Ang halimbawa ni Kristo

Madalas ding inaaway si Hesus ng mga Pariseo gamit ang Kasulatan. Ngunit ano ang tugon Niya? “Nasusulat din...” — hindi Siya nakipagtalo para lang manalo, kundi upang ituwid ang maling pagkaunawa at ibalik sa liwanag ang diwa ng katotohanan.

5. Ang tunay na karunungan

Ang tunay na nagbabasa ng Biblia ay yaong naghahanap ng liwanag, hindi ng labanan. Ang lihim ng Kasulatan ay mabubuksan lamang sa pusong mapagpakumbaba, sapagkat:

“Ang karunungan ay inilihim sa marurunong sa laman, ngunit inihayag sa mga may pusong tulad ng bata.” (Mateo 11:25)

Sa madaling sabi: Ang Biblia ay hindi espada ng pagkakaway, kundi ilaw ng pagkakaunawaan. Ang tunay na mambabasa ay hindi gumagamit ng Salita upang saktan, kundi upang pagalingin, gabayan, at palayain ang kapwa sa dilim ng kamangmangan.